30-07-2020 Willemsluis - Sixhaverweg - Noordwal - KNSM-eiland
Vanaf 12 uur zijn we begonnen met vissen. Dit keer kwam ook Bernice Nauta mee. Dat was een ontzettend goede aanvulling voor ons collectief, o.a. vanwege haar gezellige persoonlijkheid. Het vissen begon bij de Willemsluis aan de Buiksloterweg. Hier hebben we helaas niet veel gevangen. Het was een slechte locatie. Ook lag er een hele mooie, dode vogel in het water. Dit versterkte de sfeer allerminst. Wel hebben we hier mogen genieten van de mandarijnen van Lyckle.
Vervolgens zijn we naar het uiterste hoekje van de Sixhavenweg gegaan. Hier hebben Lyckle en Sjuul een staalkabel opgevist (is onze veronderstelling, zeker weten doen we dit allerminst).
De derde locatie was aan de Noordwal bij de IJplein pont. Dit was een ontzettend goede, maar erg warme locatie. We hebben hier van alles op mogen vissen, o.a.: lachgaspatronen, een fiets in verschillende gedeeltes, en andere ondefinieerbare objecten. Aan één van de fietsdelen zat een ontzettend smerig lapje stof vast. In dit lapje was een worm-achtig schepsel gaan wonen. Het had heel veel pootjes. Mijn veronderstelling is daarom (Gijsje) dat het een duizendpoot betreft.
Na deze drie locaties waren wij toe aan een break. We hadden koffie nodig en schaduw. We zijn daarom naar FC Hyena gegaan. Hier hebben we koffie én limonade gedronken. Gijsje dacht dat ze haar mobiel kwijt was, maar deze bleek toch gewoon in haar rugzak te zitten (het is ook altijd hetzelfde liedje). Bernice vroeg nog aan Sjuul waarom hij vlees at. ‘Vind je dat niet zielig?’, het antwoord van Sjuul was ‘Ja, misschien eigenlijk wel’. We zullen zien of dit nog een staartje heeft. Later kwam Kim ons hier vergezellen. Hij kwam uit Den Helder, waar hij momenteel dankzij het Mondriaan Fonds een residentie doet.
Tot slot zijn we naar een uithoek van het KNSM-eiland gegaan. Er lagen hier allerlei mensen en andere dieren te recreëren. Er waren cirkels aangebracht waarin men mocht plaatsnemen, zodat de anderhalvemeterregel gemakkelijk gehandhaafd kon worden. Het leukste dier was bij uitstek een zeer charmante, rode kater. Sjuul heeft lange tijd met de kat gespeeld. We hebben hier ook nog even een plons genomen. Het water was behoorlijk vies, maar zorgde wel voor verkoeling. Lyckle en Gijsje kregen het voor elkaar de magneet bijna te verliezen. Het ding raakte klem ergens diep onder water. Sjuul, onze held, heeft een diepe duik genomen en het ding los weten te krijgen. Lyckle en Kim hebben vervolgens zo hard aan het touw getrokken dat Lyckles hand begon te bloeden en Kim kreeg een blaar. Ook Sjuul had zijn voet verwond aan iets scherps onder water, maar de magneet was gelukkig terug.
Op deze laatste locatie van de dag hebben we nog een bijzondere vrouw mogen ontmoeten, genaamd: Nina Jaspers. Zij bleek maritiem archeoloog te zijn, werkzaam voor een bedrijf genaamd ‘Terra Cotta Incognita’. We hadden onze vangst even uitgestald om te kunnen drogen. Hier kwam zij samen met haar zoontje nieuwsgierig op af, en we raakte aan de praat. Ze bleek onderzoek te doen naar keramiek van de late middeleeuwen uit Spanje en Italië dat op de bodem van de Noordzee ligt. We hebben haar gegevens genoteerd. Wie weet dat hier nog wel een samenwerking uit zal voortvloeien.
Rond 20.30 zijn we weer richting Den Haag gegaan.
