16, 17 en 18 -07-21 Camping Zeeburg
16, 17 en 18 juli zijn we naar Camping Zeeburg geweest (het is een hele leuke, schone camping, zeker de moeite waard om hier eens een keer te bivakkeren, bovendien een goed restaurant en eigenzinnige merch in de vorm van o.a. fluoriserende petten). Dit was onze basis voor het grootschalige avontuur genaamd: de magneetvismarathon. En wat een avontuur was het! De eerste dag gingen we meteen van start, door vlak na het opzetten van de tenten richting het noorden te fietsen. Met onze favoriete vervoersmiddel: de NS-fiets. Ergens bij Zeeburg kwamen we een ICT-er tegen genaamd Daniel (die wel van een pilsje hield en er zelfs ons eentje aanbood, wat een vriendelijkheid). Daniel viste een mooi dienblad-achtig ding op en ik (Gijsje) kreeg een hark te pakken. Vervolgens zijn we door gegaan richting Durgerdam. Wat is het daar idyllisch hè?
Na een semi goede nacht in de tent zijn we de volgende dag naar Amsterdam Oost gegaan. Bij een bruggetje in de Indische buurt kwamen we een vrouw genaamd Chana tegen. Die heel spontaan met ons mee ging vissen. Ze vertelde ons over haar onderzoek over oude joodse grafzerken. Meer over Chana’s werk kun je vinden op haar blogs:
https://bergendalen.wordpress.com/2021/07/18/archeologie-zonder-spade-of-troffel/
Op deze brug wist Lyckle een bijzonder geldkistje te vangen. Net als de kluis is deze dicht gebleven. Mede omdat het zo lastig open te krijgen valt, maar eveneens omdat wij besloten hebben de kluis (zie vorige blogpost) en dit kistje te openen tijdens performances op het Amsterdam Ferry Festival, deze zullen 5 en 12 september plaatsvinden op en rondom de pont. Zet dat maar vast in je agenda.
Vergeet het haast te zeggen, maar Kim vond alhier een mooie macbook en Jelmer viste warempel een magneet op.
Na een korte zwempauze op de camping zijn we met een giga omweg richting Landsmeer gefietst. Daar hebben we o.a. een fiets en een hamer gevangen. Zowel de hamer en de fiets waren eigenlijk nog in goede vorm en waarschijnlijk zelfs bruikbaar (i.t.t. de zojuist besproken macbook). Dit is uitzonderlijk, aangezien de meeste dingen nogal rap vergaan onder water. Ze zijn dus of van uitzonderlijke kwaliteit, of liggen er pas kort in.
Bij de grens van Landsmeer kwam ik (Gijsje) erachter dat ik nogal verbrand was. Wat erin resulteerde dat ik de dag daarop in de warmte met een lange broek en een jas aan het avontuur moest volbrengen. Nu kan ik niet goed tegen de warmte en werd ik er spontaan chagrijnig van, misschien had het ook te maken met het slapen op een nogal dunne mat (wie zal het zeggen?). Enfin, we gooide deze laatste dag onze magneten wederom in de Indische buurt uit. Hier kwamen we twee ontzettend amicale mannen tegen die eveneens zo spontaan waren om mee te doen met het spel der magneetvissen. Deze mannen hebben mij weer helemaal mijn humeur teruggegeven, waardoor het toch nog een leuke dag werd. We hebben deze dag een oude emmer opgevangen (ik meen me te herinneren dat Sjuul dit heeft gedaan) en een hele hoop ambigue objecten.
Aan het einde van de dag kwam Dorus onze vangsten ophalen. Hij werkt voor Stichting Simio Productions. Deze stichting helpt met vervoer voor een voordelige prijs, speciaal voor kunstenaars en aanverwanten.
Zoals gezegd was dit de laatste keer magneetvissen. Maar lieve fans, wees niet getreurd, want Collectief Het IJ houdt niet op de bestaan. Sterker nog, we beginnen net! Zoals gezegd zullen 5 en 12 september er een aantal performances plaatsvinden. En we zullen een sculptuur maken van al onze vangsten. Dit sculptuur zal in diezelfde periode geplaatst worden op de pont. Zodat ook u onze kunst bezichtigen kan. Wat een prachtig vooruitschiet.
Hartelijke groeten,
Collectief Het IJ
